nutella ze śliwek

 

dziękuję Ewciu :)

Nadeszła jesień. Zmusiła mnie do założenia skarpet i opróżnienia słoiczka z nutellą ze śliwek w dwa dni. Cytryna schodzi siatkami. Miód słojami. Książki stosami. Znowu więcej czytamy, uczymy się, więcej dziur w dresach robimy i więcej budyniów gotujemy. Charlie, ten maleńki Charlie, prawie mnie przerósł. Piąta klasa zobowiązuje mamo do innych zwyczajów. Ale kiedy jest już w domu, kiedy opuści tłum innych wysokich, to tyle jeszcze ciepła z niego wynika, tyle wspólnego. Nie wiem na jak długo jeszcze, ale cieszy mnie to jeszcze. A niespełna sześcioletnia Lola jest u szczytu radości, nie nadążam za nią, ma pasje do wszystkiego. Zaczęła piętnastominutowe lekcje pianina, zarażona brata zdolnościami i za wszelką cenę pragnie nauczyć się czytać. Oczywiście koniecznie w warkoczach ala Pipi. Więc składamy słowa codziennie zamiast składać ubranka od lalek. Daję jej wybór niczego nie wymagając, ale kiedy widzi mnie codziennie z książką mam świadomość tego, że coś narzucam własnym zachowaniem. Wielki wpływ mamy na swoje dzieci, trzeba mieć to na uwadze, bo widzi się zazwyczaj jedynie te plusy podchwycone. 
Kiedy ja tak szybko jeżdżę samochodem i mało sypiam.